دلم برای کسی تنگ است که اشک هایم را دیده
دلم برای کسی تنگ است که تنهاییم را چشیده
قطره های اشک بی قراری نوازشگر گونه هایم است
چه کنم که اشک قشنگ ترین بهانه است برای گفتن از بی تو
بودن برای بیان دلتنگی و برای بیان غربت
نگاهم کن که من محتاج آن چشمان دلتنگم
بگو بامن دوباره راز مستی را که بی تو
به یک دنیا شقایق دل نمی بندم
سلام بهونه قشنگ من برای زندگی
آره بازم منم همون بهونه همیشگی
فدایه مهربونیات چه می کنی با سرنوشت
دلم برات تنگ شده بود این نامه و واست نوشت