کو، آن که بردوشش کشاند در دل شب

قوت یتیم و دردمند و زار و مضطر

از ماتم جانکاه او هر رادمردى

دست مصیبت مى زند بر سینه و سر ...
•
•
•
روا باشد که گردد آسمان زیر و زبر امشب

که شد فرق على شیر خدا شقّ القمر امشب

ز خون فرق حیدر دامن محراب گلگون شد

به خاک افتاد از بیداد، نخلى بارور امشب
•
•
•
به شهر کوفه در محراب طاعت / علی شد کشته در حال عبادت

ز پـور ملجم مردود کافر / بخون شد غوطه ور ساقی کوثر ...
•
•
•
در آن شب قدری که قدرش را نمی دید / دست شقاوت تیغه ای از کینه ها داشت

در سجده افتاد آفتاب و ذکر می گفت / در زیر لب«فزت برب الکعبه»را داشت

شهادت امام علی (ع) تسلیت باد

در مسجد کوفه بغض ها می شکند

دیوار سکوت با دعا می شکند

گل کرده نوای رستگاری علی

چون فرق سرش عرش خدا می شکند
•
•
•
ای که از صورت خونین تو غم ریخته است

با تماشای تو یکباره دلم ریخته است

چه به روز سر تو آمده آخر بابا ؟

سرت از ضربه شمشیر به هم ریخته است
•
•
•
در خواب هم ای کوفه نمی بینی از این پس

الله احد از نفس ماه بریزد

دیگر سر این کوچه کسی نیست که هر شب

بارانی از الماس ته چاه بریزد
•
•
•
شق القمری ست در سماوات شده

چشم همه ی ستاره ها مات شده

ماهی که به خاطر خسوفش خورشید

کارش همه شب نماز آیات شده